Michał Zygmunt ukończył studia na kierunku Elektronika i Telekomunikacja z wynikiem celującym i otrzymał tytuł zawodowy inżynier.

Kilka słów od naszego absolwenta:

W pracy zawodowej od wielu lat jestem związany z zagadnieniami nawigacji satelitarnej. Zdobywałem doświadczenie zarówno od strony użytkownika końcowego rozwiązań nawigacyjnych, jak i od strony administratora sieci stacji referencyjnych używanych w precyzyjnych pomiarach geodezyjnych. Zainteresowanie zagadnieniami nawigacji satelitarnej sprawiły, że po uzyskaniu dyplomu mgr. inż. na wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskiej, rozpocząłem studia inżynierskie na Wydziale Elektroniki i Technik Informacyjnych, realizowane przez Ośrodek Kształcenia Na Odległość.

Tematem mojej pracy dyplomowej jest „Wyznaczanie precyzyjnej pozycji odbiornika GNSS przy użyciu pomiarów fazowych”, a jej celem było zaimplementowanie algorytmów poprawiających dokładność wyznaczenia pozycji odbiornika pracującego w trybie autonomicznym, a więc bez dostarczania z zewnątrz informacji o błędach pomiarowych. 

Zmniejszenie szumu pomiarowego osiągnięto w szczególności przez zastosowanie metod wygładzania pseudoodległości oraz metod wykrywania zjawiska utraty cykli fazy.

Pierwsze zagadnienie pozwala precyzyjnie określić zmianę odległości od odbiornika do satelity w kolejnych epokach pomiarowych, dzięki jednoczesnemu wykorzystaniu pomiaru kodu i fazy sygnału. W pracy rozpatrywano dwa podejścia: klasyczny filtr Hatch'a oraz metodę eliminującą rozbieżność jonosfery.
Zjawisko utraty cykli polega na wystąpieniu skokowej zmiany obserwowanej fazy sygnału i może wynikać m.in. z niskiej jakości odbieranego sygnału, niekorzystnych warunków jonosferycznych lub wykonywania obserwacji w pobliżu przeszkód terenowych, które uniemożliwiają ciągłe śledzenie sygnału satelitarnego. Niewykrycie utraconego cyklu fazy może skutkować błędem wygładzonej pseudoodległości, objawiającym się jako skokowa zmiana obliczonej pozycji odbiornika. W pracy zastosowano dwa detektory tego zjawiska: kombinację wolną od wpływu geometrii oraz kombinację Melbourne-Wübbena.

Ocenę jakości zastosowanych algorytmów przeprowadzono w środowisku pomiarów statycznych oraz dynamicznych. W ramach testu statycznego przetworzono dane zarejestrowane na stacji referencyjnej JOZE, znajdującej się w Obserwatorium Astronomiczno-Geodezyjnym Politechniki Warszawskiej w Józefosławiu pod Warszawą. Test kinematyczny obejmował przetwarzanie danych zarejestrowanych w czasie lotu bezzałogowego statku powietrznego. W obu przypadkach rozpatrywano obserwacje do satelitów systemów GPS i Galileo na dwóch częstotliwościach nośnych. Potwierdzono wysoką skuteczność zaimplementowanych algorytmów oraz wskazano dalsze kierunki rozwoju oprogramowania.

Realizacja pracy dyplomowej pozwoliła mi na uzupełnienie i zastosowanie w praktyce wiedzy zdobytej w czasie studiów i pracy zawodowej. Obecnie jestem zatrudniony w firmie ChipCraft Sp. z o.o. zajmującej się m.in. projektowaniem układów scalonych dla celów nawigacji satelitarnej oraz rozwijaniem algorytmów pozycjonujących.